ventileren
Dutch
Etymology
From Latin ventilāre, perhaps via French ventiler.
Pronunciation
- IPA(key): /vɛn.tiˈleː.rə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ven‧ti‧le‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
ventileren
- to ventilate
- (figuratively) to articulate, make clear and precise
Conjugation
| Conjugation of ventileren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ventileren | |||
| past singular | ventileerde | |||
| past participle | geventileerd | |||
| infinitive | ventileren | |||
| gerund | ventileren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ventileer | ventileerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | ventileert, ventileer2 | ventileerde | ||
| 2nd person sing. (u) | ventileert | ventileerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | ventileert | ventileerde | ||
| 3rd person singular | ventileert | ventileerde | ||
| plural | ventileren | ventileerden | ||
| subjunctive sing.1 | ventilere | ventileerde | ||
| subjunctive plur.1 | ventileren | ventileerden | ||
| imperative sing. | ventileer | |||
| imperative plur.1 | ventileert | |||
| participles | ventilerend | geventileerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
Related terms
References
- van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “ventileren”, in Etymologiebank, Meertens Institute