ventriloquus

Latin

Etymology

venter (belly) +‎ -loquus (speaking).

Pronunciation

Noun

ventriloquus m (genitive ventriloquī); second declension

  1. ventriloquist

Declension

Second-declension noun.

singular plural
nominative ventriloquus ventriloquī
genitive ventriloquī ventriloquōrum
dative ventriloquō ventriloquīs
accusative ventriloquum ventriloquōs
ablative ventriloquō ventriloquīs
vocative ventriloque ventriloquī

Descendants

  • English: ventriloquous

References