verdubbelen

Dutch

Etymology

From dubbel +‎ ver- -en.

Pronunciation

  • IPA(key): /vərˈdʏ.bə.lə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧dub‧be‧len
  • Rhymes: -ʏbələn

Verb

verdubbelen

  1. (transitive) to double
  2. (intransitive) to become doubled

Conjugation

Conjugation of verdubbelen (weak, prefixed)
infinitive verdubbelen
past singular verdubbelde
past participle verdubbeld
infinitive verdubbelen
gerund verdubbelen n
present tense past tense
1st person singular verdubbel verdubbelde
2nd person sing. (jij) verdubbelt, verdubbel2 verdubbelde
2nd person sing. (u) verdubbelt verdubbelde
2nd person sing. (gij) verdubbelt verdubbelde
3rd person singular verdubbelt verdubbelde
plural verdubbelen verdubbelden
subjunctive sing.1 verdubbele verdubbelde
subjunctive plur.1 verdubbelen verdubbelden
imperative sing. verdubbel
imperative plur.1 verdubbelt
participles verdubbelend verdubbeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.