verduidelijken

Dutch

Etymology

From duidelijk +‎ ver- -en.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧dui‧de‧lij‧ken

Verb

verduidelijken

  1. to clarify

Conjugation

Conjugation of verduidelijken (weak, prefixed)
infinitive verduidelijken
past singular verduidelijkte
past participle verduidelijkt
infinitive verduidelijken
gerund verduidelijken n
present tense past tense
1st person singular verduidelijk verduidelijkte
2nd person sing. (jij) verduidelijkt, verduidelijk2 verduidelijkte
2nd person sing. (u) verduidelijkt verduidelijkte
2nd person sing. (gij) verduidelijkt verduidelijkte
3rd person singular verduidelijkt verduidelijkte
plural verduidelijken verduidelijkten
subjunctive sing.1 verduidelijke verduidelijkte
subjunctive plur.1 verduidelijken verduidelijkten
imperative sing. verduidelijk
imperative plur.1 verduidelijkt
participles verduidelijkend verduidelijkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: verduidelik
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.