verduren

Dutch

Etymology

From ver- +‎ duren.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Rhymes: -yrən

Verb

verduren

  1. to endure

Conjugation

Conjugation of verduren (weak, prefixed)
infinitive verduren
past singular verduurde
past participle verduurd
infinitive verduren
gerund verduren n
present tense past tense
1st person singular verduur verduurde
2nd person sing. (jij) verduurt, verduur2 verduurde
2nd person sing. (u) verduurt verduurde
2nd person sing. (gij) verduurt verduurde
3rd person singular verduurt verduurde
plural verduren verduurden
subjunctive sing.1 verdure verduurde
subjunctive plur.1 verduren verduurden
imperative sing. verduur
imperative plur.1 verduurt
participles verdurend verduurd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.