verek

See also: vérek

Hungarian

Etymology

ver +‎ -ek (personal suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈvɛrɛk]
  • Hyphenation: ve‧rek

Verb

verek

  1. first-person singular indicative present indefinite of ver

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ورك (verek), itself from Arabic وَرِك (warik, hip; hip bone).

Noun

verek (definite accusative vereki, plural verekler)

  1. hip bone

Declension

Declension of verek
singular plural
nominative verek verekler
definite accusative vereki verekleri
dative vereke vereklere
locative verekte vereklerde
ablative verekten vereklerden
genitive verekin vereklerin

Further reading