third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
verikokeensa
|
verikokeensa
|
accusative
|
nom.
|
verikokeensa
|
verikokeensa
|
gen.
|
verikokeensa
|
genitive
|
verikokeensa
|
verikokeidensa verikokeittensa
|
partitive
|
verikoettaan verikoettansa
|
verikokeitaan verikokeitansa
|
inessive
|
verikokeessaan verikokeessansa
|
verikokeissaan verikokeissansa
|
elative
|
verikokeestaan verikokeestansa
|
verikokeistaan verikokeistansa
|
illative
|
verikokeeseensa
|
verikokeisiinsa verikokeihinsa
|
adessive
|
verikokeellaan verikokeellansa
|
verikokeillaan verikokeillansa
|
ablative
|
verikokeeltaan verikokeeltansa
|
verikokeiltaan verikokeiltansa
|
allative
|
verikokeelleen verikokeellensa
|
verikokeilleen verikokeillensa
|
essive
|
verikokeenaan verikokeenansa
|
verikokeinaan verikokeinansa
|
translative
|
verikokeekseen verikokeeksensa
|
verikokeikseen verikokeiksensa
|
abessive
|
verikokeettaan verikokeettansa
|
verikokeittaan verikokeittansa
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
verikokeineen verikokeinensa
|