| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
verikokeensa
|
verikokeensa
|
| accusative
|
nom.
|
verikokeensa
|
verikokeensa
|
| gen.
|
verikokeensa
|
| genitive
|
verikokeensa
|
verikokeidensa verikokeittensa
|
| partitive
|
verikoettaan verikoettansa
|
verikokeitaan verikokeitansa
|
| inessive
|
verikokeessaan verikokeessansa
|
verikokeissaan verikokeissansa
|
| elative
|
verikokeestaan verikokeestansa
|
verikokeistaan verikokeistansa
|
| illative
|
verikokeeseensa
|
verikokeisiinsa verikokeihinsa
|
| adessive
|
verikokeellaan verikokeellansa
|
verikokeillaan verikokeillansa
|
| ablative
|
verikokeeltaan verikokeeltansa
|
verikokeiltaan verikokeiltansa
|
| allative
|
verikokeelleen verikokeellensa
|
verikokeilleen verikokeillensa
|
| essive
|
verikokeenaan verikokeenansa
|
verikokeinaan verikokeinansa
|
| translative
|
verikokeekseen verikokeeksensa
|
verikokeikseen verikokeiksensa
|
| abessive
|
verikokeettaan verikokeettansa
|
verikokeittaan verikokeittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
verikokeineen verikokeinensa
|