verjaren

Dutch

Etymology

From jaar (“year”) +‎ ver- -en.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aːrən

Verb

verjaren

  1. to have one's birthday
    Ze verjaart op de eerste dag van het jaar. ― She has her birthday on the first day of the year.
    Mijn broer verjaart in oktober. ― My brother has his birthday in October.
    Wanneer verjaar je? ― When do you have your birthday?
  2. (law) become expired due to a statute of limitations
    De vordering is verjaard en kan niet meer worden geïnd. ― The claim has expired and can no longer be collected.
    De misdaden zijn verjaard, dus er kan geen vervolging plaatsvinden. ― The crimes have become expired due to a statute of limitations, so no prosecution can take place.
    De zaak kan niet voor de rechter komen omdat het is verjaard. ― The case cannot go to court because it has become expired due to a statute of limitations.

Conjugation

Conjugation of verjaren (weak, prefixed)
infinitive verjaren
past singular verjaarde
past participle verjaard
infinitive verjaren
gerund verjaren n
present tense past tense
1st person singular verjaar verjaarde
2nd person sing. (jij) verjaart, verjaar2 verjaarde
2nd person sing. (u) verjaart verjaarde
2nd person sing. (gij) verjaart verjaarde
3rd person singular verjaart verjaarde
plural verjaren verjaarden
subjunctive sing.1 verjare verjaarde
subjunctive plur.1 verjaren verjaarden
imperative sing. verjaar
imperative plur.1 verjaart
participles verjarend verjaard
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Descendants

  • → Aukan: fuuyali

Norwegian Nynorsk

Noun

verjaren m

  1. definite singular of verjar
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.