verkankelemienen

Dutch

Verb

verkankelemienen

  1. euphemistic form of verkankeren

Conjugation

Conjugation of verkankelemienen (weak, prefixed)
infinitive verkankelemienen
past singular verkankelemiende
past participle verkankelemiend
infinitive verkankelemienen
gerund verkankelemienen n
present tense past tense
1st person singular verkankelemien verkankelemiende
2nd person sing. (jij) verkankelemient, verkankelemien2 verkankelemiende
2nd person sing. (u) verkankelemient verkankelemiende
2nd person sing. (gij) verkankelemient verkankelemiende
3rd person singular verkankelemient verkankelemiende
plural verkankelemienen verkankelemienden
subjunctive sing.1 verkankelemiene verkankelemiende
subjunctive plur.1 verkankelemienen verkankelemienden
imperative sing. verkankelemien
imperative plur.1 verkankelemient
participles verkankelemienend verkankelemiend
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.