verkondigen

Dutch

Etymology

From kondig (“known”) +‎ ver- -en.

Pronunciation

  • IPA(key): /vərˈkɔn.də.ɣə(n)/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔndəɣən
  • Hyphenation: ver‧kon‧di‧gen

Verb

verkondigen

  1. to announce, proclaim
  2. to preach

Conjugation

Conjugation of verkondigen (weak, prefixed)
infinitive verkondigen
past singular verkondigde
past participle verkondigd
infinitive verkondigen
gerund verkondigen n
present tense past tense
1st person singular verkondig verkondigde
2nd person sing. (jij) verkondigt, verkondig2 verkondigde
2nd person sing. (u) verkondigt verkondigde
2nd person sing. (gij) verkondigt verkondigde
3rd person singular verkondigt verkondigde
plural verkondigen verkondigden
subjunctive sing.1 verkondige verkondigde
subjunctive plur.1 verkondigen verkondigden
imperative sing. verkondig
imperative plur.1 verkondigt
participles verkondigend verkondigd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Descendants

  • Negerhollands: verkondig
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.