verkur
Faroese
Etymology
From Old Norse verkr, from Proto-Germanic *warkiz. More at wark.
Pronunciation
- IPA(key): /vɛɹ̥kʊɹ/
Noun
verkur m (genitive singular verks, plural verkir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | verkur | verkurin | verkir | verkirnir |
| accusative | verk | verkin | verkir | verkirnar |
| dative | verki | verkinum | verkjum | verkjunum |
| genitive | verks | verksins | verkja | verkjanna |
Synonyms
Icelandic
Etymology
From Old Norse verkr, from Proto-Germanic *warkiz. More at wark.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɛr̥kʏr/
- Rhymes: -ɛr̥kʏr
Noun
verkur m (genitive singular verkjar, nominative plural verkir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | verkur | verkurinn | verkir | verkirnir |
| accusative | verk | verkinn | verki | verkina |
| dative | verk | verknum | verkjum | verkjunum |
| genitive | verkjar | verkjarins | verkja | verkjanna |