verkwanselen
Dutch
Alternative forms
- verquanselen (obsolete)
Etymology
From ver- + kwanselen.
Pronunciation
- IPA(key): /vərˈkʋɑn.sə.lə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ver‧kwan‧se‧len
Verb
verkwanselen
Conjugation
| Conjugation of verkwanselen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verkwanselen | |||
| past singular | verkwanselde | |||
| past participle | verkwanseld | |||
| infinitive | verkwanselen | |||
| gerund | verkwanselen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verkwansel | verkwanselde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verkwanselt, verkwansel2 | verkwanselde | ||
| 2nd person sing. (u) | verkwanselt | verkwanselde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verkwanselt | verkwanselde | ||
| 3rd person singular | verkwanselt | verkwanselde | ||
| plural | verkwanselen | verkwanselden | ||
| subjunctive sing.1 | verkwansele | verkwanselde | ||
| subjunctive plur.1 | verkwanselen | verkwanselden | ||
| imperative sing. | verkwansel | |||
| imperative plur.1 | verkwanselt | |||
| participles | verkwanselend | verkwanseld | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- verkwanseling
Descendants
- Afrikaans: verkwansel