verlijden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch verliden, from Old Dutch farlīthan. Equivalent to ver- +‎ lijden.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛi̯dən

Verb

verlijden

  1. (law, of a contract) to expire, to end
  2. (law, of a contract) to declare binding

Conjugation

Conjugation of verlijden (strong class 1, prefixed)
infinitive verlijden
past singular verleed
past participle verleden
infinitive verlijden
gerund verlijden n
present tense past tense
1st person singular verlijd verleed
2nd person sing. (jij) verlijdt, verlijd2 verleed
2nd person sing. (u) verlijdt verleed
2nd person sing. (gij) verlijdt verleedt
3rd person singular verlijdt verleed
plural verlijden verleden
subjunctive sing.1 verlijde verlede
subjunctive plur.1 verlijden verleden
imperative sing. verlijd
imperative plur.1 verlijdt
participles verlijdend verleden
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.