verontreinigen
Dutch
Etymology
From ver- + ont- + reinigen, modifying Middle Dutch ontreinen.
Pronunciation
- IPA(key): /vər.ɔntˈrɛi̯.nə.ɣə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ver‧ont‧rei‧ni‧gen
Verb
verontreinigen
- (transitive) to pollute
Conjugation
| Conjugation of verontreinigen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verontreinigen | |||
| past singular | verontreinigde | |||
| past participle | verontreinigd | |||
| infinitive | verontreinigen | |||
| gerund | verontreinigen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verontreinig | verontreinigde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verontreinigt, verontreinig2 | verontreinigde | ||
| 2nd person sing. (u) | verontreinigt | verontreinigde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verontreinigt | verontreinigde | ||
| 3rd person singular | verontreinigt | verontreinigde | ||
| plural | verontreinigen | verontreinigden | ||
| subjunctive sing.1 | verontreinige | verontreinigde | ||
| subjunctive plur.1 | verontreinigen | verontreinigden | ||
| imperative sing. | verontreinig | |||
| imperative plur.1 | verontreinigt | |||
| participles | verontreinigend | verontreinigd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||