veroordelen

Dutch

Etymology

From ver- +‎ oordelen.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

veroordelen

  1. to condemn, convict

Conjugation

Conjugation of veroordelen (weak, prefixed)
infinitive veroordelen
past singular veroordeelde
past participle veroordeeld
infinitive veroordelen
gerund veroordelen n
present tense past tense
1st person singular veroordeel veroordeelde
2nd person sing. (jij) veroordeelt, veroordeel2 veroordeelde
2nd person sing. (u) veroordeelt veroordeelde
2nd person sing. (gij) veroordeelt veroordeelde
3rd person singular veroordeelt veroordeelde
plural veroordelen veroordeelden
subjunctive sing.1 veroordele veroordeelde
subjunctive plur.1 veroordelen veroordeelden
imperative sing. veroordeel
imperative plur.1 veroordeelt
participles veroordelend veroordeeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Descendants

  • Negerhollands: verordeel, veroordeel
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.