versluizen
Dutch
Etymology
From sluis (“sluice”) + ver- -en.
Pronunciation
- IPA(key): /vərˈslœy̯.zə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ver‧slui‧zen
- Rhymes: -œy̯zən
Verb
versluizen
- (Netherlands, transitive) to transit, to ship through
Conjugation
| Conjugation of versluizen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | versluizen | |||
| past singular | versluisde | |||
| past participle | versluisd | |||
| infinitive | versluizen | |||
| gerund | versluizen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | versluis | versluisde | ||
| 2nd person sing. (jij) | versluist, versluis2 | versluisde | ||
| 2nd person sing. (u) | versluist | versluisde | ||
| 2nd person sing. (gij) | versluist | versluisde | ||
| 3rd person singular | versluist | versluisde | ||
| plural | versluizen | versluisden | ||
| subjunctive sing.1 | versluize | versluisde | ||
| subjunctive plur.1 | versluizen | versluisden | ||
| imperative sing. | versluis | |||
| imperative plur.1 | versluist | |||
| participles | versluizend | versluisd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Synonyms
- doorsluizen
- versassen