verstoffelijken

Dutch

Etymology

From stoffelijk (“material”) +‎ ver- -en.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌvərˈstɔf.ə.lə.kə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧stof‧fe‧lijk‧en

Verb

verstoffelijken

  1. (transitive) to materialize, make something material
  2. (transitive) to realize, bring into reality

Conjugation

Conjugation of verstoffelijken (weak, prefixed)
infinitive verstoffelijken
past singular verstoffelijkte
past participle verstoffelijkt
infinitive verstoffelijken
gerund verstoffelijken n
present tense past tense
1st person singular verstoffelijk verstoffelijkte
2nd person sing. (jij) verstoffelijkt, verstoffelijk2 verstoffelijkte
2nd person sing. (u) verstoffelijkt verstoffelijkte
2nd person sing. (gij) verstoffelijkt verstoffelijkte
3rd person singular verstoffelijkt verstoffelijkte
plural verstoffelijken verstoffelijkten
subjunctive sing.1 verstoffelijke verstoffelijkte
subjunctive plur.1 verstoffelijken verstoffelijkten
imperative sing. verstoffelijk
imperative plur.1 verstoffelijkt
participles verstoffelijkend verstoffelijkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.