vertroebelen
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /vərˈtrubələ(n)/
Audio: (file)
Verb
vertroebelen
Conjugation
| Conjugation of vertroebelen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vertroebelen | |||
| past singular | vertroebelde | |||
| past participle | vertroebeld | |||
| infinitive | vertroebelen | |||
| gerund | vertroebelen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | vertroebel | vertroebelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | vertroebelt, vertroebel2 | vertroebelde | ||
| 2nd person sing. (u) | vertroebelt | vertroebelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | vertroebelt | vertroebelde | ||
| 3rd person singular | vertroebelt | vertroebelde | ||
| plural | vertroebelen | vertroebelden | ||
| subjunctive sing.1 | vertroebele | vertroebelde | ||
| subjunctive plur.1 | vertroebelen | vertroebelden | ||
| imperative sing. | vertroebel | |||
| imperative plur.1 | vertroebelt | |||
| participles | vertroebelend | vertroebeld | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||