vervoeren

Dutch

Etymology

From ver- +‎ voeren.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Rhymes: -urən

Verb

vervoeren

  1. (transitive) to transport, to move

Conjugation

Conjugation of vervoeren (weak, prefixed)
infinitive vervoeren
past singular vervoerde
past participle vervoerd
infinitive vervoeren
gerund vervoeren n
present tense past tense
1st person singular vervoer vervoerde
2nd person sing. (jij) vervoert, vervoer2 vervoerde
2nd person sing. (u) vervoert vervoerde
2nd person sing. (gij) vervoert vervoerde
3rd person singular vervoert vervoerde
plural vervoeren vervoerden
subjunctive sing.1 vervoere vervoerde
subjunctive plur.1 vervoeren vervoerden
imperative sing. vervoer
imperative plur.1 vervoert
participles vervoerend vervoerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: vervoer
  • → Aukan: fufuu

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.