verwachten

Dutch

Etymology

From Middle Dutch verwachten. By surface analysis, ver- +‎ wachten.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɑxtən

Verb

verwachten

  1. to expect, await

Conjugation

Conjugation of verwachten (weak, prefixed)
infinitive verwachten
past singular verwachtte
past participle verwacht
infinitive verwachten
gerund verwachten n
present tense past tense
1st person singular verwacht verwachtte
2nd person sing. (jij) verwacht verwachtte
2nd person sing. (u) verwacht verwachtte
2nd person sing. (gij) verwacht verwachtte
3rd person singular verwacht verwachtte
plural verwachten verwachtten
subjunctive sing.1 verwachte verwachtte
subjunctive plur.1 verwachten verwachtten
imperative sing. verwacht
imperative plur.1 verwacht
participles verwachtend verwacht
1) Archaic.

Derived terms

Descendants

  • Negerhollands: verwacht, verwag
  • → Aukan: fuuwakiti
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.