verwezenlijken
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /vərˈʋeːzə(n)ləkə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ver‧we‧zen‧lij‧ken
Verb
verwezenlijken
- to realize (US); realise (UK), accomplish
Conjugation
| Conjugation of verwezenlijken (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verwezenlijken | |||
| past singular | verwezenlijkte | |||
| past participle | verwezenlijkt | |||
| infinitive | verwezenlijken | |||
| gerund | verwezenlijken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verwezenlijk | verwezenlijkte | ||
| 2nd person sing. (jij) | verwezenlijkt, verwezenlijk2 | verwezenlijkte | ||
| 2nd person sing. (u) | verwezenlijkt | verwezenlijkte | ||
| 2nd person sing. (gij) | verwezenlijkt | verwezenlijkte | ||
| 3rd person singular | verwezenlijkt | verwezenlijkte | ||
| plural | verwezenlijken | verwezenlijkten | ||
| subjunctive sing.1 | verwezenlijke | verwezenlijkte | ||
| subjunctive plur.1 | verwezenlijken | verwezenlijkten | ||
| imperative sing. | verwezenlijk | |||
| imperative plur.1 | verwezenlijkt | |||
| participles | verwezenlijkend | verwezenlijkt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||