vetület
Hungarian
Etymology
From vetül + -et (noun-forming suffix); from vet + -ül.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɛtylɛt]
- Hyphenation: ve‧tü‧let
- Rhymes: -ɛt
Noun
vetület (plural vetületek)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vetület | vetületek |
| accusative | vetületet | vetületeket |
| dative | vetületnek | vetületeknek |
| instrumental | vetülettel | vetületekkel |
| causal-final | vetületért | vetületekért |
| translative | vetületté | vetületekké |
| terminative | vetületig | vetületekig |
| essive-formal | vetületként | vetületekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | vetületben | vetületekben |
| superessive | vetületen | vetületeken |
| adessive | vetületnél | vetületeknél |
| illative | vetületbe | vetületekbe |
| sublative | vetületre | vetületekre |
| allative | vetülethez | vetületekhez |
| elative | vetületből | vetületekből |
| delative | vetületről | vetületekről |
| ablative | vetülettől | vetületektől |
| non-attributive possessive – singular |
vetületé | vetületeké |
| non-attributive possessive – plural |
vetületéi | vetületekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | vetületem | vetületeim |
| 2nd person sing. | vetületed | vetületeid |
| 3rd person sing. | vetülete | vetületei |
| 1st person plural | vetületünk | vetületeink |
| 2nd person plural | vetületetek | vetületeitek |
| 3rd person plural | vetületük | vetületeik |
Further reading
- vetület in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.