viszonzatlan
Hungarian
Etymology
From viszonoz (“to return, reciprocate”) + -atlan (“un-, without”, privative adjective-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvisonzɒtlɒn]
- Hyphenation: vi‧szon‧zat‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
viszonzatlan (not comparable)
- unreturned, unrequited, unanswered
- viszonzatlan szerelem ― unrequited love
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | viszonzatlan | viszonzatlanok |
| accusative | viszonzatlant | viszonzatlanokat |
| dative | viszonzatlannak | viszonzatlanoknak |
| instrumental | viszonzatlannal | viszonzatlanokkal |
| causal-final | viszonzatlanért | viszonzatlanokért |
| translative | viszonzatlanná | viszonzatlanokká |
| terminative | viszonzatlanig | viszonzatlanokig |
| essive-formal | viszonzatlanként | viszonzatlanokként |
| essive-modal | viszonzatlanul | — |
| inessive | viszonzatlanban | viszonzatlanokban |
| superessive | viszonzatlanon | viszonzatlanokon |
| adessive | viszonzatlannál | viszonzatlanoknál |
| illative | viszonzatlanba | viszonzatlanokba |
| sublative | viszonzatlanra | viszonzatlanokra |
| allative | viszonzatlanhoz | viszonzatlanokhoz |
| elative | viszonzatlanból | viszonzatlanokból |
| delative | viszonzatlanról | viszonzatlanokról |
| ablative | viszonzatlantól | viszonzatlanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
viszonzatlané | viszonzatlanoké |
| non-attributive possessive – plural |
viszonzatlanéi | viszonzatlanokéi |
Derived terms
Further reading
- viszonzatlan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.