viszonzatlanság
Hungarian
Etymology
From viszonzatlan (“unrequited”) + -ság (“-ness”, noun-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvisonzɒtlɒnʃaːɡ]
- Hyphenation: vi‧szon‧zat‧lan‧ság
- Rhymes: -aːɡ
Noun
viszonzatlanság
- unrequitedness (the condition of being unrequited)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | viszonzatlanság | viszonzatlanságok |
| accusative | viszonzatlanságot | viszonzatlanságokat |
| dative | viszonzatlanságnak | viszonzatlanságoknak |
| instrumental | viszonzatlansággal | viszonzatlanságokkal |
| causal-final | viszonzatlanságért | viszonzatlanságokért |
| translative | viszonzatlansággá | viszonzatlanságokká |
| terminative | viszonzatlanságig | viszonzatlanságokig |
| essive-formal | viszonzatlanságként | viszonzatlanságokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | viszonzatlanságban | viszonzatlanságokban |
| superessive | viszonzatlanságon | viszonzatlanságokon |
| adessive | viszonzatlanságnál | viszonzatlanságoknál |
| illative | viszonzatlanságba | viszonzatlanságokba |
| sublative | viszonzatlanságra | viszonzatlanságokra |
| allative | viszonzatlansághoz | viszonzatlanságokhoz |
| elative | viszonzatlanságból | viszonzatlanságokból |
| delative | viszonzatlanságról | viszonzatlanságokról |
| ablative | viszonzatlanságtól | viszonzatlanságoktól |
| non-attributive possessive – singular |
viszonzatlanságé | viszonzatlanságoké |
| non-attributive possessive – plural |
viszonzatlanságéi | viszonzatlanságokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | viszonzatlanságom | viszonzatlanságaim |
| 2nd person sing. | viszonzatlanságod | viszonzatlanságaid |
| 3rd person sing. | viszonzatlansága | viszonzatlanságai |
| 1st person plural | viszonzatlanságunk | viszonzatlanságaink |
| 2nd person plural | viszonzatlanságotok | viszonzatlanságaitok |
| 3rd person plural | viszonzatlanságuk | viszonzatlanságaik |