vitandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of vītō (“avoid”).
Participle
vītandus (feminine vītanda, neuter vītandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vītandus | vītanda | vītandum | vītandī | vītandae | vītanda | |
| genitive | vītandī | vītandae | vītandī | vītandōrum | vītandārum | vītandōrum | |
| dative | vītandō | vītandae | vītandō | vītandīs | |||
| accusative | vītandum | vītandam | vītandum | vītandōs | vītandās | vītanda | |
| ablative | vītandō | vītandā | vītandō | vītandīs | |||
| vocative | vītande | vītanda | vītandum | vītandī | vītandae | vītanda | |