voluptuarius
Latin
Etymology
From voluptas (“pleasure”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [wɔ.ɫʊp.tuˈaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [vo.lup.t̪uˈaː.ri.us]
Adjective
voluptuārius (feminine voluptuāria, neuter voluptuārium); first/second-declension adjective
- alternative form of voluptārius
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | voluptuārius | voluptuāria | voluptuārium | voluptuāriī | voluptuāriae | voluptuāria | |
| genitive | voluptuāriī | voluptuāriae | voluptuāriī | voluptuāriōrum | voluptuāriārum | voluptuāriōrum | |
| dative | voluptuāriō | voluptuāriae | voluptuāriō | voluptuāriīs | |||
| accusative | voluptuārium | voluptuāriam | voluptuārium | voluptuāriōs | voluptuāriās | voluptuāria | |
| ablative | voluptuāriō | voluptuāriā | voluptuāriō | voluptuāriīs | |||
| vocative | voluptuārie | voluptuāria | voluptuārium | voluptuāriī | voluptuāriae | voluptuāria | |
References
- “voluptuarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- voluptuarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.