volvoeren

Dutch

Etymology

From vol- +‎ voeren.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɔlˈvu.rə(n)/, [-vuː-]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -urən

Verb

volvoeren

  1. (transitive) to fulfill, to successfully perform

Conjugation

Conjugation of volvoeren (weak, prefixed)
infinitive volvoeren
past singular volvoerde
past participle volvoerd
infinitive volvoeren
gerund volvoeren n
present tense past tense
1st person singular volvoer volvoerde
2nd person sing. (jij) volvoert, volvoer2 volvoerde
2nd person sing. (u) volvoert volvoerde
2nd person sing. (gij) volvoert volvoerde
3rd person singular volvoert volvoerde
plural volvoeren volvoerden
subjunctive sing.1 volvoere volvoerde
subjunctive plur.1 volvoeren volvoerden
imperative sing. volvoer
imperative plur.1 volvoert
participles volvoerend volvoerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.