vongur

Faroese

Etymology

From Old Norse vængr, from Proto-Germanic *wēngijaz, from Proto-Indo-European *h₂weh₁- (to blow), thus related to vindur.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɔŋkʊɹ/

Noun

vongur m (genitive singular veingjar or vongs, plural veingir)

  1. wing (birds, bats and insects)
  2. wing, aerofoil, airfoil
  3. wing (of a building)
  4. outer forward (football, etc.)
  5. part of the football field at the sideline

Declension

Declension of vongur (m34)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative vongur vongurin veingir veingirnir
accusative vong vongin veingir veingirnar
dative veingi, vongi veinginum, vonginum veingjum veingjunum
genitive veingjar, vongs veingjarins, vongsins veingja veingjanna

Derived terms

  • vongbakkur
  • vongborin
  • vongbrigða
  • vongbrotin
  • vongbrúgv
  • vongfjøður
  • vonggráur
  • vonghvítur
  • vongknúgvi
  • vongliður
  • vongmorreyður
  • vongskerja
  • vongsknúgvi
  • vongstórur
  • vongsvartur