vongur
Faroese
Etymology
From Old Norse vængr, from Proto-Germanic *wēngijaz, from Proto-Indo-European *h₂weh₁- (“to blow”), thus related to vindur.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɔŋkʊɹ/
Noun
vongur m (genitive singular veingjar or vongs, plural veingir)
- wing (birds, bats and insects)
- wing, aerofoil, airfoil
- wing (of a building)
- outer forward (football, etc.)
- part of the football field at the sideline
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vongur | vongurin | veingir | veingirnir |
| accusative | vong | vongin | veingir | veingirnar |
| dative | veingi, vongi | veinginum, vonginum | veingjum | veingjunum |
| genitive | veingjar, vongs | veingjarins, vongsins | veingja | veingjanna |
Derived terms
- vongbakkur
- vongborin
- vongbrigða
- vongbrotin
- vongbrúgv
- vongfjøður
- vonggráur
- vonghvítur
- vongknúgvi
- vongliður
- vongmorreyður
- vongskerja
- vongsknúgvi
- vongstórur
- vongsvartur