voordringen

Dutch

Etymology

From voor +‎ dringen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvoːrˌdrɪ.ŋə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: voor‧drin‧gen

Verb

voordringen

  1. (intransitive) to jump the queue, to cut in line

Conjugation

Conjugation of voordringen (strong class 3a, separable)
infinitive voordringen
past singular drong voor
past participle voorgedrongen
infinitive voordringen
gerund voordringen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular dring voor drong voor voordring voordrong
2nd person sing. (jij) dringt voor, dring voor2 drong voor voordringt voordrong
2nd person sing. (u) dringt voor drong voor voordringt voordrong
2nd person sing. (gij) dringt voor drongt voor voordringt voordrongt
3rd person singular dringt voor drong voor voordringt voordrong
plural dringen voor drongen voor voordringen voordrongen
subjunctive sing.1 dringe voor dronge voor voordringe voordronge
subjunctive plur.1 dringen voor drongen voor voordringen voordrongen
imperative sing. dring voor
imperative plur.1 dringt voor
participles voordringend voorgedrongen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.