voorkom

From Dutch vóórkomen.

• IPA^(key): /ˈfʊərkɔm/

voorkom (present kom voor, present participle voorkomende, past participle voorgekom)

1. to occur

From Dutch voorkómen.

• IPA^(key): /fʊərˈkɔm/

voorkom (present voorkom, present participle voorkomende, past participle voorkom)

1. to prevent

• Audio:

  (file)

voorkom

1. first-person singular dependent-clause present indicative of voorkomen (“to exist; to happen”)
2. inflection of voorkomen (“to prevent”):
   1. first-person singular present indicative
   2. (in case of inversion) second-person singular present indicative
   3. imperative

• kom voor