voorschieten

Dutch

Etymology

From voor +‎ schieten.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvoːrˌsxi.tə(n)/
  • Audio:(file)

Verb

voorschieten

  1. to advance (money), to pay in advance

Conjugation

Conjugation of voorschieten (strong class 2a, separable)
infinitive voorschieten
past singular schoot voor
past participle voorgeschoten
infinitive voorschieten
gerund voorschieten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular schiet voor schoot voor voorschiet voorschoot
2nd person sing. (jij) schiet voor schoot voor voorschiet voorschoot
2nd person sing. (u) schiet voor schoot voor voorschiet voorschoot
2nd person sing. (gij) schiet voor schoot voor voorschiet voorschoot
3rd person singular schiet voor schoot voor voorschiet voorschoot
plural schieten voor schoten voor voorschieten voorschoten
subjunctive sing.1 schiete voor schote voor voorschiete voorschote
subjunctive plur.1 schieten voor schoten voor voorschieten voorschoten
imperative sing. schiet voor
imperative plur.1 schiet voor
participles voorschietend voorgeschoten
1) Archaic.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.