voortrekken

Dutch

Etymology

From voor +‎ trekken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvoːrˌtrɛ.kə(n)/
  • Audio:(file)

Verb

voortrekken

  1. to favour, to show favouritism towards

Conjugation

Conjugation of voortrekken (strong class 3b, separable)
infinitive voortrekken
past singular trok voor
past participle voorgetrokken
infinitive voortrekken
gerund voortrekken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular trek voor trok voor voortrek voortrok
2nd person sing. (jij) trekt voor, trek voor2 trok voor voortrekt voortrok
2nd person sing. (u) trekt voor trok voor voortrekt voortrok
2nd person sing. (gij) trekt voor trokt voor voortrekt voortrokt
3rd person singular trekt voor trok voor voortrekt voortrok
plural trekken voor trokken voor voortrekken voortrokken
subjunctive sing.1 trekke voor trokke voor voortrekke voortrokke
subjunctive plur.1 trekken voor trokken voor voortrekken voortrokken
imperative sing. trek voor
imperative plur.1 trekt voor
participles voortrekkend voorgetrokken
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms