voortschrijden

Dutch

Etymology

From voort +‎ schrijden.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

voortschrijden

  1. to march forward

Conjugation

Conjugation of voortschrijden (strong class 1, separable)
infinitive voortschrijden
past singular schreed voort
past participle voortgeschreden
infinitive voortschrijden
gerund voortschrijden n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular schrijd voort schreed voort voortschrijd voortschreed
2nd person sing. (jij) schrijdt voort, schrijd voort2 schreed voort voortschrijdt voortschreed
2nd person sing. (u) schrijdt voort schreed voort voortschrijdt voortschreed
2nd person sing. (gij) schrijdt voort schreedt voort voortschrijdt voortschreedt
3rd person singular schrijdt voort schreed voort voortschrijdt voortschreed
plural schrijden voort schreden voort voortschrijden voortschreden
subjunctive sing.1 schrijde voort schrede voort voortschrijde voortschrede
subjunctive plur.1 schrijden voort schreden voort voortschrijden voortschreden
imperative sing. schrijd voort
imperative plur.1 schrijdt voort
participles voortschrijdend voortgeschreden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.