vooruitblikken

Dutch

Etymology

From vooruit (ahead) +‎ blikken (to look, to glance).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

vooruitblikken

  1. to look ahead, preview, focus on possible future events

Conjugation

Conjugation of vooruitblikken (weak, separable)
infinitive vooruitblikken
past singular blikte vooruit
past participle vooruitgeblikt
infinitive vooruitblikken
gerund vooruitblikken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular blik vooruit blikte vooruit vooruitblik vooruitblikte
2nd person sing. (jij) blikt vooruit, blik vooruit2 blikte vooruit vooruitblikt vooruitblikte
2nd person sing. (u) blikt vooruit blikte vooruit vooruitblikt vooruitblikte
2nd person sing. (gij) blikt vooruit blikte vooruit vooruitblikt vooruitblikte
3rd person singular blikt vooruit blikte vooruit vooruitblikt vooruitblikte
plural blikken vooruit blikten vooruit vooruitblikken vooruitblikten
subjunctive sing.1 blikke vooruit blikte vooruit vooruitblikke vooruitblikte
subjunctive plur.1 blikken vooruit blikten vooruit vooruitblikken vooruitblikten
imperative sing. blik vooruit
imperative plur.1 blikt vooruit
participles vooruitblikkend vooruitgeblikt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Noun

vooruitblikken

  1. plural of vooruitblik

Anagrams