vooruitlopen
Dutch
Etymology
From vooruit (“ahead, onward”) + lopen (“to walk”).
Pronunciation
- IPA(key): /voːrˈœy̯tˌloːpə(n)/
- Hyphenation: voor‧uit‧lo‧pen
Verb
vooruitlopen
- (intransitive) to walk forward
- (intransitive) to walk ahead
- (intransitive, with "op") to get ahead of
Conjugation
| Conjugation of vooruitlopen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vooruitlopen | |||
| past singular | liep vooruit | |||
| past participle | vooruitgelopen | |||
| infinitive | vooruitlopen | |||
| gerund | vooruitlopen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | loop vooruit | liep vooruit | vooruitloop | vooruitliep |
| 2nd person sing. (jij) | loopt vooruit, loop vooruit2 | liep vooruit | vooruitloopt | vooruitliep |
| 2nd person sing. (u) | loopt vooruit | liep vooruit | vooruitloopt | vooruitliep |
| 2nd person sing. (gij) | loopt vooruit | liept vooruit | vooruitloopt | vooruitliept |
| 3rd person singular | loopt vooruit | liep vooruit | vooruitloopt | vooruitliep |
| plural | lopen vooruit | liepen vooruit | vooruitlopen | vooruitliepen |
| subjunctive sing.1 | lope vooruit | liepe vooruit | vooruitlope | vooruitliepe |
| subjunctive plur.1 | lopen vooruit | liepen vooruit | vooruitlopen | vooruitliepen |
| imperative sing. | loop vooruit | |||
| imperative plur.1 | loopt vooruit | |||
| participles | vooruitlopend | vooruitgelopen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||