vormgeven

Dutch

Etymology

Compound of vorm (“shape, form”) +‎ geven (“to give”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɔrm.ɣeː.və(n)/
  • Audio:(file)

Verb

vormgeven

  1. (transitive) To give shape or form; to design.
    Synonyms: ontwerpen, designen

Conjugation

Conjugation of vormgeven (strong class 5, separable)
infinitive vormgeven
past singular gaf vorm
past participle vormgegeven
infinitive vormgeven
gerund vormgeven n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular geef vorm gaf vorm vormgeef vormgaf
2nd person sing. (jij) geeft vorm, geef vorm2 gaf vorm vormgeeft vormgaf
2nd person sing. (u) geeft vorm gaf vorm vormgeeft vormgaf
2nd person sing. (gij) geeft vorm gaaft vorm vormgeeft vormgaaft
3rd person singular geeft vorm gaf vorm vormgeeft vormgaf
plural geven vorm gaven vorm vormgeven vormgaven
subjunctive sing.1 geve vorm gave vorm vormgeve vormgave
subjunctive plur.1 geven vorm gaven vorm vormgeven vormgaven
imperative sing. geef vorm
imperative plur.1 geeft vorm
participles vormgevend vormgegeven
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.