vortumi

Esperanto

Etymology

From vorto +‎ -um- +‎ -i.

Pronunciation

  • IPA(key): /vorˈtumi/
  • Rhymes: -umi
  • Hyphenation: vor‧tu‧mi

Verb

vortumi (present vortumas, past vortumis, future vortumos, conditional vortumus, volitive vortumu)

  1. (transitive) to verbalize
    Synonym: vortigi

Conjugation

Conjugation of vortumi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense vortumas vortumis vortumos
active participle vortumanta vortumantaj vortuminta vortumintaj vortumonta vortumontaj
acc. vortumantan vortumantajn vortumintan vortumintajn vortumontan vortumontajn
passive participle vortumata vortumataj vortumita vortumitaj vortumota vortumotaj
acc. vortumatan vortumatajn vortumitan vortumitajn vortumotan vortumotajn
nominal active participle vortumanto vortumantoj vortuminto vortumintoj vortumonto vortumontoj
acc. vortumanton vortumantojn vortuminton vortumintojn vortumonton vortumontojn
nominal passive participle vortumato vortumatoj vortumito vortumitoj vortumoto vortumotoj
acc. vortumaton vortumatojn vortumiton vortumitojn vortumoton vortumotojn
adverbial active participle vortumante vortuminte vortumonte
adverbial passive participle vortumate vortumite vortumote
infinitive vortumi imperative vortumu conditional vortumus