vrøvl

Danish

Etymology

From the verb vrøvle.

Pronunciation

  • IPA(key): /vrøvˀl/, [ˈʋʁɶwˀl]

Noun

vrøvl n (singular definite vrøvlet, not used in plural form)

  1. nonsense, gibberish

Declension

Declension of vrøvl
neuter
gender
singular
indefinite definite
nominative vrøvl vrøvlet
genitive vrøvls vrøvlets

Verb

vrøvl

  1. imperative of vrøvle

Norwegian Bokmål

Noun

vrøvl n (definite singular vrøvlet, uncountable)

  1. nonsense, gibberish, poppycock, balderdash