vragelijk

Dutch

Etymology

From vraag +‎ -lijk.

Adjective

vragelijk (comparative vragelijker, superlative vragelijkst)

  1. questionable; dubious

Declension

Declension of vragelijk
uninflected vragelijk
inflected vragelijke
comparative vragelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial vragelijk vragelijker het vragelijkst
het vragelijkste
indefinite m./f. sing. vragelijke vragelijkere vragelijkste
n. sing. vragelijk vragelijker vragelijkste
plural vragelijke vragelijkere vragelijkste
definite vragelijke vragelijkere vragelijkste
partitive vragelijks vragelijkers —

Synonyms

Antonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.