vulgatrix

Latin

Etymology

From vulgō, vulgātum (to make known, public, verb) +‎ -trīx f (-ess, agentive suffix).

Pronunciation

Noun

vulgātrīx f (genitive vulgātrīcis, masculine vulgātor); third declension

  1. female divulger; woman who divulges, makes known, publicizes
    Julia Balbilla vulgatrix multarum fabularum quae loquuntur eius peregrationes in Aegypto cum Hadriano Imperatore
    Julia Balbilla is the divulger of many tales which recount her travels in Egypt with Emperor Hadrian.
    • 1570, Bernhard Moller, Rhenus et eius descriptio elegans, a primis fontibus usque ad oceanum Germanicum ubi vrbes, castra, & pagi adiacentes, item flumina & riuuli in hunc influentes, & ſi quid praetereà memorabile occurrat plenissimè carmine elegiaco depingitur[1] (quotation in Latin; overall work in Latin), page 127:
      Cenſuit indignum vulgatrix nomine Fama Cuius ab ingenio crimen & ira venit.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative vulgātrīx vulgātrīcēs
genitive vulgātrīcis vulgātrīcum
dative vulgātrīcī vulgātrīcibus
accusative vulgātrīcem vulgātrīcēs
ablative vulgātrīce vulgātrīcibus
vocative vulgātrīx vulgātrīcēs