władczyni

Polish

Etymology

From władca +‎ -yni.

Pronunciation

  • IPA(key): /vwatˈt͡ʂɘ.ɲi/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘɲi
  • Syllabification: wład‧czy‧ni

Noun

władczyni f (male equivalent władca)

  1. female equivalent of władca (“ruler”) (person who rules)

Declension

Declension of władczyni
singular plural
nominative władczyni władczynie
genitive władczyni władczyń
dative władczyni władczyniom
accusative władczynię władczynie
instrumental władczynią władczyniami
locative władczyni władczyniach
vocative władczyni władczynie

Further reading

  • władczyni in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • władczyni in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.