waterskiën
Dutch
Etymology
Probably borrowed from English water ski. Equivalent to waterski (“water ski”) + -en.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋaː.tərˌski.ə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: wa‧ter‧ski‧en
Verb
waterskiën
- (intransitive) to water ski
Conjugation
| Conjugation of waterskiën (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | waterskiën | |||
| past singular | waterskiede | |||
| past participle | gewaterskied | |||
| infinitive | waterskiën | |||
| gerund | waterskiën n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | waterski | waterskiede | ||
| 2nd person sing. (jij) | waterskiet, waterski2 | waterskiede | ||
| 2nd person sing. (u) | waterskiet | waterskiede | ||
| 2nd person sing. (gij) | waterskiet | waterskiede | ||
| 3rd person singular | waterskiet | waterskiede | ||
| plural | waterskiën | waterskieden | ||
| subjunctive sing.1 | waterskië | waterskiede | ||
| subjunctive plur.1 | waterskiën | waterskieden | ||
| imperative sing. | waterski | |||
| imperative plur.1 | waterskiet | |||
| participles | waterskiënd | gewaterskied | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||