weerhaan
Dutch
Etymology
From Middle Dutch weerhaan, equivalent to weer (“weather”) + haan (“cock”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋeːrɦaːn/
Audio: (file) - Rhymes: -eːrɦaːn
- Hyphenation: weer‧haan
Noun
weerhaan m (plural weerhanen, diminutive weerhaantje n)