weglaten
Dutch
Etymology
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
weglaten
- to omit
- In het verslag hebben ze bepaalde details weggelaten om de privacy van de betrokkenen te beschermen.
- In the report, they omitted certain details to protect the privacy of those involved.
- De spreker moest zijn presentatie inkorten en heeft enkele slides weggelaten.
- The speaker had to shorten his presentation and left out some slides.
- Het artikel werd bewerkt en sommige passages werden uit het definitieve stuk weggelaten.
- The article was edited, and some passages were omitted from the final piece.
- Bij het opstellen van de samenvatting hebben we de minder relevante informatie weggelaten.
- When preparing the summary, we left out the less relevant information.
- Om de tekst beknopter te maken, besloot de auteur een aantal herhalingen weg te laten.
- To make the text more concise, the author decided to omit some repetitions.
- De toespraak werd bewerkt om controversiële uitspraken te weglaten.
- The speech was edited to omit controversial statements.
Conjugation
| Conjugation of weglaten (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | weglaten | |||
| past singular | liet weg | |||
| past participle | weggelaten | |||
| infinitive | weglaten | |||
| gerund | weglaten n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | laat weg | liet weg | weglaat | wegliet |
| 2nd person sing. (jij) | laat weg | liet weg | weglaat | wegliet |
| 2nd person sing. (u) | laat weg | liet weg | weglaat | wegliet |
| 2nd person sing. (gij) | laat weg | liet weg | weglaat | wegliet |
| 3rd person singular | laat weg | liet weg | weglaat | wegliet |
| plural | laten weg | lieten weg | weglaten | weglieten |
| subjunctive sing.1 | late weg | liete weg | weglate | wegliete |
| subjunctive plur.1 | laten weg | lieten weg | weglaten | weglieten |
| imperative sing. | laat weg | |||
| imperative plur.1 | laat weg | |||
| participles | weglatend | weggelaten | ||
| 1) Archaic. | ||||