wegstappen

Dutch

Etymology

From weg +‎ stappen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʋɛx.stɑ.pə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: weg‧stap‧pen

Verb

wegstappen

  1. (intransitive) to step away, to walk away
    Regelmatig even wegstappen van je bureau, een korte wandeling maken of even naar buiten gaan kan wonderen doen voor je focus.
    Stepping away from your desk regularly, taking a short walk or going outside can do wonders for your focus.
  2. (intransitive) to step down, to move away (gradually reduce something)
    Het verhaal gaat over vooral oude mensen die steeds meer wegstappen van het alledaagse leven, waarin afspraken en verplichtingen de dienst uitmaken.
    The story is mainly about old people who increasingly move away from everyday life, in which agreements and obligations rule.

Conjugation

Conjugation of wegstappen (weak, separable)
infinitive wegstappen
past singular stapte weg
past participle weggestapt
infinitive wegstappen
gerund wegstappen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular stap weg stapte weg wegstap wegstapte
2nd person sing. (jij) stapt weg, stap weg2 stapte weg wegstapt wegstapte
2nd person sing. (u) stapt weg stapte weg wegstapt wegstapte
2nd person sing. (gij) stapt weg stapte weg wegstapt wegstapte
3rd person singular stapt weg stapte weg wegstapt wegstapte
plural stappen weg stapten weg wegstappen wegstapten
subjunctive sing.1 stappe weg stapte weg wegstappe wegstapte
subjunctive plur.1 stappen weg stapten weg wegstappen wegstapten
imperative sing. stap weg
imperative plur.1 stapt weg
participles wegstappend weggestapt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

  • stappen weg
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.