welgezind

Dutch

Etymology

From Middle Dutch welgesint (wise). Equivalent to a univerbation of wel +‎ gezind.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌʋɛl.ɣəˈzɪnt/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: wel‧ge‧zind
  • Rhymes: -ɪnt

Adjective

welgezind (comparative welgezinder, superlative welgezindst)

  1. (often with a prepositionless indirect object) well-disposed
    De dorpsraad bleek hun welgezind.
    The village council turned out to be well-disposed towards them.
  2. (dated) right-thinking, sharing the same (political) opinion
  3. (obsolete) wise
    Synonym: wijs

Declension

Declension of welgezind
uninflected welgezind
inflected welgezinde
comparative welgezinder
positive comparative superlative
predicative/adverbial welgezind welgezinder het welgezindst
het welgezindste
indefinite m./f. sing. welgezinde welgezindere welgezindste
n. sing. welgezind welgezinder welgezindste
plural welgezinde welgezindere welgezindste
definite welgezinde welgezindere welgezindste
partitive welgezinds welgezinders

Derived terms