wesoło

Polish

Etymology

From wesoły +‎ -o.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /vɛˈsɔ.wɔ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔwɔ
  • Syllabification: we‧so‧ło

Adverb

wesoło (comparative weselej, superlative najweselej)

  1. merrily, cheerfully

Noun

wesoło n (diminutive wesółko)

  1. (Central Greater Poland, Kuyavia) synonym of wesele (“wedding reception”)

Further reading

  • wesoło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wesoło in Polish dictionaries at PWN
  • Józef Bliziński (1860) “wesoło”, in Abecadłowy spis wyrazów języka ludowego w Kujawach i Galicyi Zachodniej (in Polish), Warszawa, page 632
  • Oskar Kolberg (1867) “wesoło”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 278
  • Oskar Kolberg (1877) “wesoło”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 25
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.