wiarus

See also: Wiarus

Polish

Etymology

From wiara +‎ -us.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvja.rus/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -arus
  • Syllabification: wia‧rus
  • Homophone: Wiarus

Noun

wiarus m pers

  1. (military) old sweat (experienced soldier)
    Hypernyms: wojak, wojskowy, żołdak, żołnierz

Declension

Declension of wiarus
singular plural
nominative wiarus wiarusy/wiarusi
genitive wiarusa wiarusów
dative wiarusowi wiarusom
accusative wiarusa wiarusów
instrumental wiarusem wiarusami
locative wiarusie wiarusach
vocative wiarusie wiarusy/wiarusi

Further reading

  • wiarus in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wiarus in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.