wierzytelny

Polish

Etymology

Borrowed from Czech věřitelný. First attested in the 18th century.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /vjɛ.ʐɘˈtɛl.nɘ/
  • Rhymes: -ɛlnɘ
  • Syllabification: wie‧rzy‧tel‧ny

Adjective

wierzytelny (comparative bardziej wierzytelny, superlative najbardziej wierzytelny, derived adverb wierzytelnie)

  1. (archaic) authentic, true
    Synonyms: autentyczny, prawdziwy
  2. (obsolete) reliable
    Synonyms: rzetelny, wiarygodny

Declension

Declension of wierzytelny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative wierzytelny wierzytelna wierzytelne wierzytelni wierzytelne
genitive wierzytelnego wierzytelnej wierzytelnego wierzytelnych
dative wierzytelnemu wierzytelnej wierzytelnemu wierzytelnym
accusative wierzytelnego wierzytelny wierzytelną wierzytelne wierzytelnych wierzytelne
instrumental wierzytelnym wierzytelną wierzytelnym wierzytelnymi
locative wierzytelnym wierzytelnej wierzytelnym wierzytelnych

Derived terms

noun
verbs
noun

References

  1. ^ Mieczysław Basaj, Janusz Siatkowski (2006) “wierzytelny”, in Bohemizmy w języku polskim: Słownik (in Polish), Warsaw: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, →ISBN, page 433

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.