winien

Polish

Etymology

From wina +‎ -en.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvi.ɲɛn/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iɲɛn
  • Syllabification: wi‧nien

Adjective

winien (comparative bardziej winien, superlative najbardziej winien, no derived adverb)

  1. indebted
    Synonyms: winny, dłużny
  2. obligated (having an obligation)
    Synonym: zobowiązany

Declension

Verb

winien impf (defective)

  1. (intransitive) it is desirable, necessary
  2. (intransitive) it is advisable

Conjugation

Conjugation of winien def
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
past tense 1st winienem winnam winnom winniśmy winnyśmy
2nd winieneś winnaś winnoś winniście winnyście
3rd winien winna winno winni winny
impersonal winno się
pluperfect tense 1st winienem był winnam była winnom była winniśmy byli winnyśmy były
2nd winieneś był winnaś była winnoś była winniście byli winnyście były
3rd winien był winna była winno było winni byli winny były
impersonal winno było się

See also

Further reading

  • winien in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • winien in Polish dictionaries at PWN